پایگاه خبری مسجد نیوز

به گزارش مسجدنیوز، فضایل پایان ناپذیر مولای متقیان حضرت امام علی علیه‏السلام ، دستمایه آفرینش‏‌های ادبی و سرچشمه الهام نویسندگان، شاعران و هنرمندان بوده و خواهد بود. تولد آن حضرت در خانه خدا و شکافته شدن دیوار کعبه، موهبت و فضیلتی است که تا کنون به این صورت برای هیچ بشری پیش نیامده و از منقبت‏‌های منحصر به فرد امیرمؤمنان علی (ع) به شمار می‏‌رود.

این مسأله، مانند مسائل دیگر مربوط به شخصیت والای پیشوای نخستین شیعیان به صورت گسترده‏‌ای در ادبیات فارسی و آثار شاعران انعکاس یافته است و اشعار و سروده‌های بسیار زیبایی را خلق کرده است.

به مناسبت فرا رسیدن ایام سیزدهم ماه رجب ولادت مولی الموحدین امیرالمومنین (ع) جدید‌ترین اشعار شاعران آیینی به این مناسبت برای استفاده ذاکرین اهل بیت(ع) و علاقه مندان منتشر می‌‌شود:

محسن کاویانی:

جدید‌ترین اثر شاعر

شروع شعر «در» با ضمه
است نه با فتحه؛
در: نوعی نگین بی‌رنگ⬇

«در نجف» تبلور
اشک یتیم هاست/
یادآور مرام امام
کریم هاست/
آقای ما امیر همه
دل رحیم هاست/
یک ذره از نم عرقش
درشمیم هاست

حاذق‌ترین طبیب
همه درد‌ها علیست/
الگوی زندگی
جوانمرد‌ها علیست

دارد فقط خدا
خبراز ابتدای او/
ای جان فدای قدرت
خیبرگشای او/
گفته سخن خدا به
نبی باصدای او/
کعبه دهان گشوده
به مدح و ثنای او/

کعبه فقط برای علی
سینه چاک کرد/
ذکرش دل سیاه مرا
پاک پاک کرد

آه از دمی که رو کند
او ذولفقار را/
هوهوی تیغ تشنه لب
بی‌قرار را/
دشمن زترس می‌خرد
عریان، فرار را/
بس دیده حجب دلبر
دل دل سوار را

از انس و جن و حور و
ملک دل ربوده است/
استاد رزم حضرت
عباس بوده است

کعبه اگرچه قبله ی
ما تا به محشر است/
اما طواف صحن
نجف چیز دیگر است/
شاعر بگو که حب
علی حج اکبراست/
ماهرچه گفته‌ایم
ازآن هم فرا‌تر است

هفت آسمان به قدرت
بازوش متکیست/
خیبر برای وصف
علی چیزکوچکیست

درکش درون ذهن
بشر جا نمی‌شود/
مردی که جانشین
رسول است تا ابد/
وقت حفاظت از
نبی الله جانزد/
اصلأ برای کشتن
عمروبن عبدود

جز او کسی سه مرتبه
ازجاش پا نشد /
جز مرتضی کسی سپر
مصطفی نشد

قادر به درک منسب
اوجبرئیل نیست/
هرکس غلام قنبر
اوشد ذلیل نیست/
مستم مرا به غیر
ضریحش دخیل نیست/
نقش ضریح او به خدا
بی‌دلیل نیست/

بوی شراب لم یزلی
را گرفته است/
«تاکی» که دور قبرعلی
را گرفته است

اصلأ «علی علی» دم
باران نم نم است/
تن‌ها دلیل محکم خلق
دو عالم است/
مردن به پای او صدو
ده بارهم کم است/
بی‌خود نبوده اسم
«علی» اسم اعظم است

بین صفات ناب
خدا نیز منجلیست/
گفتم علی خداست!
ولی نه! خدا علیست

گفتم که عاشقم
ولی انگارفارغم/
نالایقم اگرچه
بگویند لایقم/
بوی علی چرا
نگرفته دقایقم/
حالا چگونه من
بنویسم که عاشقم؟!

باید دوباره دوره
کنم این علاقه را/
تاحس کنم کمی
غم نهج البلاغه را...

محمد سهرابی:

ای آنکه ز شوقت جگر خلق کباب است

گر نیم نظر لطف کنی عین ثواب است

در سجده بفرما که به پایت بدهم جان

خم کن سر این شیشه که هنگام شراب است

ای دل نظر شیر خدا حد وسط نیست

یا موج مزن یا که بجوش این چه سراب است

ذکر تو سوار است به سنگ یمن اینجا

یعنی علی از شوق علی پا به رکاب است

تاثیر اگر کرد فغان لطف تو باقی است

یک تار سر زلف تو تکمیل رباب است

اسباب تکامل همه نفی است در اینجا

انگور که چسبد به ضریح تو شراب است

آن نامه که سر بسته فرستند به کویت

گر پاره کند خادم تو عین جواب است

تیغی که تو بستی چو به گلزار ببندند

یک غنچه دمیدن همه جا عالم آب است

شمشیر‌‌ همان شمهٔ شیر است به می‌دان

جز تو به میان تیغ اگر بست خطاب است

معنی جگر صحبت باشیر ندارد

جز اینکه بگوید به ره دوست تراب است

 

 

منبع: تسنیم

N361/U0/S1,/C8/T1