حکم پخش صدایی غیر از اذان
حکم پخش صدایی غیر از اذان از بلندگوهای مساجد (مثل صدای نماز، دعا، مناجات و.... که برای همسایگان مزاحمت ایجاد میکند، چیست؟
پخش اذان از بلندگوی مساجد و حسینیهها به نحو متعارف، جهت اعلام داخل شدن وقت نماز، اشکال ندارد، ولى پخش غیر آن، اگر واقعاً موجب اذیت همسایگان است، توجیه شرعى ندارد. البته، آنهایی که اگر اذان و قرآن و موعظه و .... پخش شود ناراحت شده، اما به راحتی دیگر صداهایی مانند موسیقیهای مجاز و غیر مجاز، داستانهای تخیلی و ... را تحمل میکنند، مورد نکوهش قرآن قرار گرفتهاند.[1]
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):
پخش اذان به نحو متعارف براى اعلام داخل شدن وقت نماز صبح به وسیله بلندگو اشکال ندارد، ولى پخش آیات قرآنى و دعا و غیر آن از بلندگوى مسجد، اگر موجب اذیت همسایگان شود، توجیه شرعى ندارد، بلکه داراى اشکال است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
پخش اذان به هنگام وقت نماز صبح، ظهر و مغرب از بلندگوی مساجد به صورت معتدل مانعی ندارد، اما برای دیگر برنامهها بلندگوها را برای داخل مسجد تنظیم نمایند.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
ضابطه در اینگونه موارد، این است که اگر از تصرف مالک در ملک خود یا متولی در محلی که متولی آن است ضرر معتنابهی بر همسایگان لازم آید. پس اگر این ضرر بین همسایگان، امر متعارفی است مانعی ندارد و گرنه جایز نیست.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
چنانچه موجب مزاحمت و ایذاء مؤمنین شود جائز نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
اینجانب توصیه میکنم به برگزارکنندگان این مراسم که مواردی که جنبه شعاریت و اعلام شعار - مانند اذان - از بلندگو را دارد پخش شود و در غیر آن، مواظب باشند که مردمآزاری نباشد و بدست بهانه جو بهانه ندهند که همه این برنامهها را زیر سؤال ببرند. مخصوصاً رعایت حال بیماران و اشخاص سالمند را بنمایند و نیز توصیه و نصیحت میکنم کسانی را که از بلندگوهای مساجد و برنامههای دینی گله و شکایت دارند که بپرهیزند که از آنها نباشند که خداوند متعال در حق آنها میفرماید (و إذا ذکر الله وحده اشمأزت قلوب الذین لا یؤمنون بالآخرة و إذا ذکر الذین من دونه إذا هم یستبشرون) که با بلندگوها اگر اذان و قرآن و موعظه و عزاداری اهل بیت ع را پخش مینمایند اشمئزاز و ناراحتی پیدا میکنند، ولی اگر موسیقی و ساز و آواز باشد حرف و اعتراضی نداشته باشند، سعی کنند از آن گروه باشند که مثل حضرت ابراهیم خلیل علی نبینا و آله و علیه السلام وقتی بنابر بعضی روایات ذکر خدا «سبوح قدوس رب الملائکه و الروح» را شنید خواست که یک بار دیگر آن را بگوید تا بخشی از گوسفندانش را به او بدهد و گوینده تکرار کرد تا همه گوسفندانش را به او بخشید و در آخر کار از او خواست که خودش را در اختیار او و ملکیت او قرار دهد که یک بار دیگر این ذکر را بگوید. این عزیزانی که از بلندگوهای مساجد گله دارند این نکته را رعایت نمایند.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
1. ایجاد مزاحمت برای دیگران جایز نیست.
2. پخش صداهای بلند بدون رضایت همسایگان جایز نیست.
3. بلند کردن صدا برای اذان در حد متعارف به گونهای که موجب ایذاء نشود، مستحب است.
[1]. سوره زمر، آیهی 45؛ (و اذا ذکر الله وحده اشمئزت قلوب الذین لا یؤمنون بالاخرة و اذا ذکر الذین من دونه اذا هم یستبشرون).
[2]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنهای، سیستانی، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.
منبع: اسلام کوئست
N1919/U0/S6,/C2/T3