پایگاه خبری مسجد نیوز

به گزارش خبرنگار خبرگزاری مسجدنیوز، شهرت محله پامنار، به وجود «منار» (مأذنة) مسجد عودلاجان معروف به مسجد و مدرسة میرزاصالح (یا آبهرام : آغابهرام ) که بعدها به مسجد پامنار شهرت یافت، می باشد. این بنای تاریخی از آثار ملی قرن سیزدهم است.

مسجد پامنار مسجدی است به مساحت تقریبی ۴۳۰ متر مربع که در خیابان امیرکبیر، خیابان پامنار در منطقة دوازده تهران قرار دارد.

در گذشته، محلة پامنار یکی از گذرهای محلة «عود لاجان » بوده که به صورت بازارچه ای (به طول ۱۴۰۰متر)، «دروازة شمیران » را به شبکة «بازار» متصل می ساخته است.پس از توسعه معابر، بازارچه پامنار که خود مجموعه اي شامل کاروانسرا، تيمچه، تکيه، حمام، آب انبار، مسجد و مدرسه بود، به خيابان پامنار تبديل شد و بعضي از بناهاي قديمي در اين تبديل و توسعه از بين رفت. مسجد پامنار در این تغییرات مورد توسعه قرار گرفت.

 مسجد و مدرسه میرزاصالح(مسجد پامنار) از بناهای دوره صفویه تهران در محله پامنار است، مسجد در دوره پهلوی دوم به علت فرسودگی از رونق می‌افتد. آیت‌الله میرزامحمد تهرانی ثقفی مسجد جدیدی در بخش جنوبی آن بنا می‌کند که به مسجد ثقفی معروف می‌شود. اما به دلیل منار زیبای قدیمی باقی مانده از مسجد میرزاصالح به مسجد پامنار شناخته می‌شود.

 

وجه تسمیه محله و خیابان پامنار هم از همین تک منار زیبا گرفته شده است. این مسجد یکی از مراکز برگزاری رفراندوم انقلاب اسلامی سال 1358 هجری شمسی بود. منار واقع شده در آن در تاریخ 11 بهمن 1334 با شماره ثبت 410 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

منبع: مسجدنیوز

N12778/U44/S1,2,/C8/T2