پایگاه خبری مسجد نیوز

بزرگترین مسجد ایران ، مسجدی است که با مساحتی حدود 2 هکتار در مقابل حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) قرار دارد و بزرگترین مسجد کشور به شمار می رود.

این مسجد که مسجد «نو» یا «شهدا» خوانده می شود به عنوان مسجد جامع نیز می شود و قدمت ساخت آن را به دوره اتابکان فارس بازگرداند که بر اساس روایت های تاریخی این مسجد ، نذر «اتابک سعد بن زنگی» فرزند بهبود یافته بود که آن را از 598 تا 615 هجری قمری به طول انجام داد.

وقوع زلزله در دوران مختلف باعث تخریب مسجد شد اما مرتبا مورد بازسازی قرار گرفت و مرمت قرار گرفت و یک بار نیز در سال 895 هجری قمری توسط یکی از وزرای «ابراهیم شاه» ، پادشاه هندوستان تعمیر می شود اما این کار را می کند این مسجد اخیراً انجام شود. رسیده اما طاقهای درونی آن که با کاشی کاری منقوش به احادیث و آیات قرآنی مزین شده است از دوره های مختلف باقی مانده است.

مسجد «نو» در شبستان خود 24 ستون عریض دارد و پیش از این در حیات آن چناری وجود دارد که حالا اثری از آن نیست.

توصیف یک مسجد کهن

 

در این مسجد که روزگاری با نام مسجد «اتابکان» نیز می شود ، 2 بار در هفته آب نهری جاری بود که به آب خیرات «معین الدینی» تعلق داشت ، یک شیراز پژوهشی با اشاره به تاریخچه ساخت مسجد «نو» در شیراز می می گوید: ساخت مسجد در زمان «اتابک سعدبن زنگی» در سال ۵۹۷ هجری قمری آغاز شد و در کنار جوی آب مسجد ، وجود درختان تنومند باعث می شود تا صحن مسجد در ۲ قسمت تقسیم شود.

«محمدرضا ثمر» می افزاید: از سایه این درختان برای انجام عبادت عبادت کنندگان بهره مند می شود و محلی برای استراحت نمازگزاران در آب و هوای خوش نیز به شمار می رود.

وی اضافه می کند: مسجد «نو» پس از مسجد «عتیق» ، که ترین مسجد شیراز است که در نزدیکی محله های «بازار مرغ» ، «سر باغ» و «درب مسجد» قرار دارد.

بر اساس گفته های قدیمی شیرازی ، این مسجد را به خاطر داشته باشید "نو" گرفت که بعد از مسجد "عتیق" که قدیمی ترین مسجد شیراز ایجاد می شود ، یک مسجد جدید و جدید بودجه و به این خاطر این اسم را گرفت ، در زمان قاجار و اوایل دوره پهلوی برنامه های ملی و مذهبی در آن گرفته می شود که اکنون عکس های آن وجود دارد ، این مسجد و مسجد «عتیق» در طرفین حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) قرار می دهد و این حرم را چون نگینی در بر گرفته اند.

ثمر با توصیف معماری انجام شده در این مسجد بیان می کند: مسجد «نو» در زمره مساجد چهار ایوانی قرار داده است که با برداشتن چند دهانه ایوان در آن ساخته شده اند.

وی ادامه می دهد: قسمت شمالی مسجد نیز قرینه مسجد قسمت جنوبی ساخته شده و در 2 طرف تاق در این قسمت ، شاهد رواقی با 12 طاق نمایندگی آجری هستیم.

این شیراز تحقیق با اشاره به از بین رفتن نقوش بالای حریم مسجد می گوید: خیلی از نقوش از بین رفته و تنها نام «ناصرالدین شاه» قاجار باقی مانده است.

وی را می پسندید: در سال گذشته نیز توسط سازمان میراث فرهنگی و اداره کل اوقاف و امور خیریه با هماهنگی ستاد نماز جمعه جمعه در این مسجد انجام می شود و در حال حاضر در اختیار آموزش طلای است و با شماره ۷3 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در مسیر یک بافت کهن

آنچه مساجد تاریخی را برای گردشگران متمایز می کند ، قرار گرفتن آنها در بافت تاریخی شیراز است و گردشگر می تواند در مسیر رفتن به مسجد ، با سبک و جریان زندگی بافت قدیمی شهر و پویایی آن را پیدا کند و از فرصت بازدید از دیگر آثار دیگر همچنین می شود که در توسعه گردشگری بافت تاریخی شیراز نیز نقش مهمی دارد.

 

این مسجد هم اکنون در اختیار حوزه علمیه فارس است و برخی از برنامه های مذهبی نظریه تجمع مردم شیراز علیه توحین به پیامبر (ص) در آن به صورت عمومی برگزار می شود.

منبع: مسجد نیوز

N11559/U44/S1,2,4,7,/C17/T2