برنامه خلاقانه مبارزه با ماهواره
پایگاه شهید مظفری تهران با برگزاری یک همایش فرهنگی باموضوع آسیب های ماهواره باعث شد بسیاری از اهالی محل ماهواره های منزلشان را جمع آوری و به مسئولین مربوطه تحویل دهند.
به گزارش خبرگزاری مسجد پایگاه مقاومت بسیج شهید مظفری تهران با برگزاری یک همایش فرهنگی باموضوع آسیب های ماهواره باعث شد بسیاری از اهالی محل ماهواره های منزلشان را جمع آوری و به مسئولین مربوطه تحویل دهند. بازتاب این اقدام خلاقانه فرهنگی به قدری بود که شبکه ضداسلامی من و تو با پخش تصاویری از این همایش به انتقاد از آن پرداخت.
مشروح ماجرا را به قلم یکی از اعضای این پایگاه می خوانیم:
پایگاه ما در محله نسبتا مرفه نشین(تهران پارس) واقع شده است. شاید بیشتر از هرکس دیگر با آسیب های اجتماعی ماهواره روبه رو هستیم؛ چرا که تاثیرات ماهواره را در فضای اخلاقی محله حتی در فتنه 88 دیده ایم. از این مساله خیلی ناراحت بودیم، ولی بیشتر از این ناراحت بودیم که کاری نکرده ایم و تقریبا مثل خیلی های دیگر، در برابر این اسلحه دشمن، دست تسلیم بلند کرده بودیم، اما غیرت دینی و انقلابی مان و حس شرمندگی از ولایت و شهدا نمی گذاشت که آسوده باشیم.
یک روز با بچه ها تصمیم گرفتیم که جلسه هم فکری تشکیل دهیم؛ موضوع جلسه را این گذاشتیم که هر کسی میتواند، برای حل این موضوع یک طرح ابتکاری بیاورد؛ چراکه می دانستیم قالب های امر به معروف و نهی از منکر، محدود نیست و بر اساس ضوابط کلی می توانیم کارهای ابتکاری انجام دهیم. خلاصه در جلسه به این نتیجه رسیدیم که از مهمترین نقطه قوت مجموعه مان - که برگزاری جشنهای خیابانی در اعیادی مثل نیمه شعبان، نیمه رمضان و ... است – بهره ببریم و به جای این که صرفا یک جشن برگزار کنیم و دیگر هیچ! بیاییم تمام اقداماتمان را در راستای یک پیام فرهنگی-اجتماعی متمرکز کنیم و از همان سلاح دشمن، یعنی جنگ روانی علیه خودشان استفاده کنیم و در تمام صحنه ها و گفتمان های جشن، پیرامون معرفی آسیب های ماهواره تبلیغ کنیم و مردم را به اقدام داوطلبانه جهت جمع آوری ماهواره دعوت کنیم. اسم این طرح ابتکاری را "لبیک یا خامنه ای" گذاشتیم که ان شاءالله با برکت و مستمر باشد.
از فردای آن روز، کارمان را شروع کردیم؛ از کاغذ شکلات گرفته تا بنرهای جایگاه(سن) مراسم؛ از نشریه گرفته تا سخنران و مجری، همه را در راستای هدف مشخص شده تنظیم کردیم، ولی در اطلاعیه ها و دعوتنامه ها اشاره ای به موضوع نکردیم و صرفا مردم را برای مراسم جشن به پارک محله که کنار اتوبان شهید باقری(ره) هست، دعوت کردیم. (این را هم در پرانتز بگویم قبل از اینکه در این مکان جشن برگزار شود، در شب هایی مثل نیمه شعبان، این مکان، محلی برای جشنهای نابهنجار و غیر قابل کنترل شده بود؛ اما بحمدالله آن سال با توجه به این مراسم آنها به حاشیه رفته بودند.)
آن شب، بالغ بر دو هزار نفر آمده بودند و انصافا سخنران برنامه که خودش مدرس جنگ نرم بود، از پس بحٍث برآمد و بی پرده از مضرات و پشت پرده، شبکه های ماهواره ای میگفت و از طرفی هم فضای تبلیغی محیط، کمک شایانی به بحث می کرد و خانواده ها آن چنان مجذوب شده بودند که همگی شرکت فعالی در برنامه داشتند و به محض اینکه مجری، طرح تحویل داوطلبانه ماهواره و تبدیل آن با دستگاه های دیجیتال را مطرح کرد، عده زیادی خودشان به خانه رفتند و یا فرزندشان را به خانه فرستادند و در همان محفل، ماهواره های خود را تحویل دادند. نکته جالب توجه آن که برخی حاضر نبودند در عوض تحویل ماهواره، دستگاه دیجیتال تحویل بگیرند؛ آنها با ناراحتی می گفتند: «ما این کار را یرای امام زمان(عج) کرده ایم نه چیز دیگر»
جالبتر آن که خانمی آمد و ماهواره اش را که تحویل داد؛ دریافتیم که دستگاه ماهواره اش هنوز نو و بسته بندی شده است؛ جریان را که جویا شدیم، گفت: «این را چند روزی بیشتر نیست که تهیه کرده ام و چند روز است که نصاب، بدقولی می کند و هنوز نیامده است؛ آن را نصب کند، [و با گریه میگفت] ظاهرا قسمت این بود که در شب ولادت آقا بیایم و آن را تحویل دهم و آقا نمی خواست به گناه بیفتم!»
خلاصه آن که تاثیر این برنامه آنقدر غیر قابل انتظار بود و جالب توجه بود که صدای آن طرف آبی ها را هم درآورد چرا که شبکه «من و تو» صحنه هایی از این مراسم را پخش کرد و مجری برنامه در گزارش، با عصبانیت گفته بود که: «نمیدانم چرا مردم باید این قدر پول بدهند و ماهواره بخرند و دو دستی تحویل مسجد کنند.» و میگفتند:« نمیدانیم بعد از این چه بلایی سر این گیرنده ها می آید.» که ما هم در جواب آنها در جشن بعدی، رسیورها را به دست گروه سرودی که از نوجوانان محله تشکیل شده بود، دادیم که آنها، دستگاه ها را از روی جایگاه به پایین پرتاب می کردند و از بین می بردند. حالا دیگر تجربه ای ابتکاری و موفق از برگزاری جشن های مذهبی به دست آورده بودیم و قصد داریم که از این مدل کار فرهنگی برای حل دیگر معضلات فرهنگی محله مان بهره بگیریم؛ چراکه در جشن دیگری که موضوع «قلیان» را که مطرح کردیم، بازهم استقبال شد و خانواده ها و فرزندانشان با آوردن قلیان ها و از بین بردن آنها تشویق می شدند، به عنوان مثال، یکی از مشوق ها این بود که هر خانواده که قلیان خود را از بین ببرد، فرزندان آن خانواده می توانند به مدت دو تا سه ماه، از مجموعه ورزشی بسیج، رایگان استفاده کنند.
در پایان، بازهم تاکید می کنم که با ابتکار می توان راه های جدیدی برای فعالیت های فرهنگی مان ایجاد کنیم و از خطر روزمرگی و کلیشه ای شدن آنها جلوگیری کنیم؛ کارشناسی برنامه ها و نقد وبررسی آنها می تواند کمک شایانی به این امر داشته باشد.
عضو کوچکی از پایگاه شهید مظفری حوزه 153 عاشورا ناحیه کربلا
منبع: پایگاه شهید مظفری تهران
N90/U0/S1,/C8/T2